ഒരു സ്മ്രിതികണമായി നീ

മഞ്ഞു മൂടിയ പുലരികളിൽ തനിയെ നടക്കുമ്പോൾ അരികിൽ എവിടെയോ
ഒരു സ്മ്രിതികണമായി നീ
എന്തിനെ അറിഞ്ഞു
എന്തിനെ ജീവന്റെ അംസമയി
പിന്നെ എന്തിനെ അകന്നു
ഒരു വാക്ക് മിണ്ടാതെ
ഒന്നും മൊഴിയാതെ
എന്തിനെ സ്വപ്‌നങ്ങൾ തന്നു
മാഞ്ഞു പോയി നീ